رقیه بقایی - عبدالحميد قديريان نقاش، مجسمه ساز و طراح صحنه در سال 1339 در تهران متولد شد او بنا به علاقه ی خویش که نقاشی بود در سال 1357 وارد دانشکده ی هنرهای زیبا (دانشگاه تهران) گردید. وی از سال 1360 به عنوان نقاش، فعالیت حرفه ای خویش را آغاز و بعد از آن در سال 1365 فعالیت سینمایی را با فیلم سینمایی گذرگاه به عنوان گریمور شروع نمود. قدیریان در سال 1366 با فیلم سینمایی هراس در عرصه ی طراحی صحنه و لباس مشغول به کارشد و آثار متعددی را تا به امروز طراحی نموده است. وی در سال 1380 مدرک فوق ليسانس (کارشناسی ارشد) خود را در رشته نقاشی از دانشکده هنر دریافت نمود و در سال 1389موفق به کسب گواهی درجه یک هنری در رشته طراحی صحنه و لباس از طرف وزارت ارشاد اسلامی گردید. وي در طول فعالیت های خود موفق به اخذ جوایز متعددی از جشنواره های مختلف شده است. در حال حاضر قديريان به عنوان يك مدير هنري با سابقه از تجربيات و نگاه ارزنده اي در خصوص ارتباط سينما با هنرهاي تجسمي برخوردار است. گفتني است، تأليف كتاب از خاك تا افلاك تصويرسازي با تكنيك كاريكاتور (مصور)، برپايي چند نمايشگاه انفرادي و شركت در چندين نمايشگاه جمعي در داخل و خارج از كشور، طراحي صحنه و لباس فيلم مريم مقدس، كانديد بهترين طراحي صحنه فيلم دايرة سرخ در جشنوارة فيلم فجر1374، لوح زرين دستخط امام خميني ديپلم افتخار، سيمرغ بلورين بهترين طراحي صحنه از جشنوارة فجر تهران 1379، تنديس و ديپلم افتخار ازچهارمين جشنوارة سيما به عنوان بهترين طراحي لباس 1382، تنديس حافظ جشن سينماي دنياي تصوير به خاطر طراحي دكور و لباس فيلم ارتفاع پست 1381، ديپلم افتخار از چهارمين دوسالانه نقاشي، تقديرنامه بيستمين جشنواره فجر در بخش دورتر از قاب 1380، از جمله فعاليتها و جوايز اين هنرمند است.
پای صحبت این هنرمند کهنه کار و پیشکسوت نشستن و از نظرات تخصصی ایشان بهره بردن خالی از لطف نیست:
پای صحبت این هنرمند کهنه کار و پیشکسوت نشستن و از نظرات تخصصی ایشان بهره بردن خالی از لطف نیست:
برگزاري جشنواره توليدات استاني تا چه اندازه مي تواند زمينه شكوفا شدن استعدادهاي جوانان ما در عرصه رشته تجسمي را فراهم كند؟
برگزاري سومين جشنواره آثار و توليدات مراكز استاني حوزه هاي هنري در ايجاد همراهي و دوستي ميان هنرمندان نقاط كشور بسيار تاثير گذار است.
ما در دوراني زندگي مي كنيم كه از نظر انتقال اطلاعات هيچ تفاوتي ميان روستا و پايتخت وجود ندارد. بنايراين برگزاري اين دست از جشنواره ها ، براي انتقال اطلاعات زياد نمي تواند هدف باشد.
اگر مباني ارتباط بين شهرستان ها و گروه هاي هنري به گونه اي طراحي شود كه مباني فكري در زمينه توليد و چه در زمينه مفاهيم هنري مورد بحث و تبادل نظر قرار بگيرد. يك چنين اجتماعي بركات زيادي دارد ولي اگر صرفاً نيت انجام يك فعل باشد ـ كه تعداد عملكرد ساليانه ما بيشتر شود ـ تاثير آن خيلي نخواهد بود. لذا در كنار برگزاري جشنواره ها مي بايست مكان هايي براي برپايي نمايشگاه ها، برگزاري نشست هاي فصلي و دوستانه براي مطرح كردن سوالات فراهم شود.
برگزاري كارگاه هاي آموزشي تا چه اندازه به اين هنرمندان كمك مي كند؟
مهمترين چيزي كه در حال حاضر ما نياز داريم، ايجاد و طرح سوالات راهگشا است. به عبارت ديگر در اين مقطع زماني طرح سوالات مبنايي در نوع ابعاد فكري و بحث هاي هنري ضروري است هر چند كه شايد به جواب اصلي هم نرسيم.
هر گونه امكاناتي براي هر گروه و با هر گرايش صنفي و هنري فراهم باشد طبعاً در پيشرفت آن گروه تاثير بسياري خواهد داشت ولي مشكل كنوني ما در رابطه با هنر و سير تكامل آن ،نبود امكانات نيست، چيزي كه از همه بيشتر به چشم مي آيد نبود تفكر مناسب و يا به عبارت ديگر نبود روش تفكري مي باشد.
در زمينه هنر مخصوصاً هنر تجسمي، ما هنوز بر مبناي تفكر هنري غرب مي خواهيم خلق اثر هنري اسلامي _ ايراني داشته باشيم و اين دو مبنا كه در جنسِ تفكر، متضاد هم هستند نمي توانند براي ايجاد اثر هنري در چارچوب فرهنگ ايراني _ اسلامي براي ما راهگشا باشند. پس مي بايست تغييرات عمده اي در مباني نگرش هنري اتفاق بيفتد.
شرايط تحصيل آكادميك و بحث و تبادل نظر از نقصان هايي است كه در استان ها به چشم مي خورد چگونه مي توان آن را برطرف كرد؟
ما الآن مثل قديم مشكل ارتباطي با شهرستان ها را نداريم، مشكل ما سر همزبان بودن، با خودمان در پايتخت و با هنرمندان شهرستاني است. در همين پايتخت هنرمندان كمترين ارتباط را با همديگر دارند؛ يعني فاصله بين هنرمندان پايتخت بيش از فاصله ميان هنرمندان پايتخت با هنرمندان شهرستان ها مي باشد. مشكل نداشتن زبان مشترك است آن هم به دليل آنچه پايه هاي فكري و مباني فكري هنرمندان با هم بسيار متفاوت و در بعضي از شرايط متضاد مي باشد. پس مشكل ما با شهرستان ها به خاطر دور بودن فاصله شان نيست بلكه به خاطر همزبان نبودن هنرمندان با يكديگر است.
چاپ و انتشار آثار و نقد و بررسي چگونه مي تواند به هنرمندان كمك كند، آيا موثر است؟
انتشار و چاپ كتاب محفل بسيار مناسبي براي آن است كه هنرمندان با روح كاري يكديگر آشنا شوند و از تجارب همديگر استفاده كنند و بسيار در نزديك شدن هنرمندان با هم مفيد و موثر است. البته طي سال هاي اخير در اينترنت برخي از كشورها سايت هايي را طراحي كردند و فضاهايي را ايجاد نمودند كه هنرمندان تجسمي بتوانند آثار هنري خود را در يك گالري بسيار وسيع به نمايش بگذارند و با همديگر ارتباط برقرار كنند و در رابطه با مفاهيم و دغدغه هاي هم بحث و تبادل نظر داشته باشند. به طور كلي هر گونه ارائه آثار هنري كه به صورت كتاب، نمايشگاه و يا در سايت هاي اينترنتي در پيدا كردن عمق نگاه هنرمندان بسيار تاثير خواهد بود.
و اما كلام آخر؟
از هنرمندان انتظار مي رود كه با توجه به موقعيت خود در شرايط كنوني جهان و درك دور نمايي كه هنر و هنرمندان مي توانند از مسير پيش روي داشته باشند، بهترين تحليل ها را انجام دهند تا بتوانيم در اين مسير با زيباترين آثار هنري به سير تكامل جامعه بشري خدمت كنيم.
برگزاري سومين جشنواره آثار و توليدات مراكز استاني حوزه هاي هنري در ايجاد همراهي و دوستي ميان هنرمندان نقاط كشور بسيار تاثير گذار است.
ما در دوراني زندگي مي كنيم كه از نظر انتقال اطلاعات هيچ تفاوتي ميان روستا و پايتخت وجود ندارد. بنايراين برگزاري اين دست از جشنواره ها ، براي انتقال اطلاعات زياد نمي تواند هدف باشد.
اگر مباني ارتباط بين شهرستان ها و گروه هاي هنري به گونه اي طراحي شود كه مباني فكري در زمينه توليد و چه در زمينه مفاهيم هنري مورد بحث و تبادل نظر قرار بگيرد. يك چنين اجتماعي بركات زيادي دارد ولي اگر صرفاً نيت انجام يك فعل باشد ـ كه تعداد عملكرد ساليانه ما بيشتر شود ـ تاثير آن خيلي نخواهد بود. لذا در كنار برگزاري جشنواره ها مي بايست مكان هايي براي برپايي نمايشگاه ها، برگزاري نشست هاي فصلي و دوستانه براي مطرح كردن سوالات فراهم شود.
برگزاري كارگاه هاي آموزشي تا چه اندازه به اين هنرمندان كمك مي كند؟
مهمترين چيزي كه در حال حاضر ما نياز داريم، ايجاد و طرح سوالات راهگشا است. به عبارت ديگر در اين مقطع زماني طرح سوالات مبنايي در نوع ابعاد فكري و بحث هاي هنري ضروري است هر چند كه شايد به جواب اصلي هم نرسيم.
هر گونه امكاناتي براي هر گروه و با هر گرايش صنفي و هنري فراهم باشد طبعاً در پيشرفت آن گروه تاثير بسياري خواهد داشت ولي مشكل كنوني ما در رابطه با هنر و سير تكامل آن ،نبود امكانات نيست، چيزي كه از همه بيشتر به چشم مي آيد نبود تفكر مناسب و يا به عبارت ديگر نبود روش تفكري مي باشد.
در زمينه هنر مخصوصاً هنر تجسمي، ما هنوز بر مبناي تفكر هنري غرب مي خواهيم خلق اثر هنري اسلامي _ ايراني داشته باشيم و اين دو مبنا كه در جنسِ تفكر، متضاد هم هستند نمي توانند براي ايجاد اثر هنري در چارچوب فرهنگ ايراني _ اسلامي براي ما راهگشا باشند. پس مي بايست تغييرات عمده اي در مباني نگرش هنري اتفاق بيفتد.
شرايط تحصيل آكادميك و بحث و تبادل نظر از نقصان هايي است كه در استان ها به چشم مي خورد چگونه مي توان آن را برطرف كرد؟
ما الآن مثل قديم مشكل ارتباطي با شهرستان ها را نداريم، مشكل ما سر همزبان بودن، با خودمان در پايتخت و با هنرمندان شهرستاني است. در همين پايتخت هنرمندان كمترين ارتباط را با همديگر دارند؛ يعني فاصله بين هنرمندان پايتخت بيش از فاصله ميان هنرمندان پايتخت با هنرمندان شهرستان ها مي باشد. مشكل نداشتن زبان مشترك است آن هم به دليل آنچه پايه هاي فكري و مباني فكري هنرمندان با هم بسيار متفاوت و در بعضي از شرايط متضاد مي باشد. پس مشكل ما با شهرستان ها به خاطر دور بودن فاصله شان نيست بلكه به خاطر همزبان نبودن هنرمندان با يكديگر است.
چاپ و انتشار آثار و نقد و بررسي چگونه مي تواند به هنرمندان كمك كند، آيا موثر است؟
انتشار و چاپ كتاب محفل بسيار مناسبي براي آن است كه هنرمندان با روح كاري يكديگر آشنا شوند و از تجارب همديگر استفاده كنند و بسيار در نزديك شدن هنرمندان با هم مفيد و موثر است. البته طي سال هاي اخير در اينترنت برخي از كشورها سايت هايي را طراحي كردند و فضاهايي را ايجاد نمودند كه هنرمندان تجسمي بتوانند آثار هنري خود را در يك گالري بسيار وسيع به نمايش بگذارند و با همديگر ارتباط برقرار كنند و در رابطه با مفاهيم و دغدغه هاي هم بحث و تبادل نظر داشته باشند. به طور كلي هر گونه ارائه آثار هنري كه به صورت كتاب، نمايشگاه و يا در سايت هاي اينترنتي در پيدا كردن عمق نگاه هنرمندان بسيار تاثير خواهد بود.
و اما كلام آخر؟
از هنرمندان انتظار مي رود كه با توجه به موقعيت خود در شرايط كنوني جهان و درك دور نمايي كه هنر و هنرمندان مي توانند از مسير پيش روي داشته باشند، بهترين تحليل ها را انجام دهند تا بتوانيم در اين مسير با زيباترين آثار هنري به سير تكامل جامعه بشري خدمت كنيم.
